Anlıyorsun

kokusu mu sinmiş yastığına,uykuna gem vurmuş
arzusu mu dinmiş yokluğunda,gözlerine perde düşmüş
gizlice akan gözyaşında,yanakların suyunu çekmiş
şarkısı mı bitmiş kulaklarında,gece yarısını çoktan geçmiş

anlıyorsun
bitecek
gözlerin renkten düşecek
sancıların henüz bir bebek
gitgide büyüyecek
biliyorsun
bitecek
gözlerin yorgun düşecek
yalnızlık henüz bir bebek
günden güne büyüyecek

bir mavi bisiklet mi kalmış,çocukluk rüyasında
başka renk mi düşlemiş kalbi,kırmızı odasında..



Zakkum

Bahar..

DOĞUM

I.

Çiğ düştü göklerden

Ve bir bahar günü doğdun sen

Güvercinler geçti menekşelerden

Ve bir bahar günü doğdun sen

Kendi kendine ayna olan nergislerden

Leylakların gün doğuşu ürperişinden

Zambakların kıyı kıyı bakışından

Geldin sen

Ve rüzgarlar karları süpürdüğünde

Ve insanı çıldırtan kuş sesleri işitildiğinde

Birdenbire aydınlandı annenin yüzü

Ve bir bahar günü doğdun sen

İlkin horozların gözüne göründün

Dünyaya haber verdiler ötelerden

Baban yeni dönmüştü eve ıraklardan

Birden aydınlandı annenin yüzü

Ve bir bahar günü doğdun sen

Marta bakan biliyordu geleceğini

Nisana bakan görüyordu alaca renklerini

Kızıl ve yeşil seherini

Mayısa bakan buldu seni

Ve bir bahar günü doğdun sen

Sana Leyla dedim Suna dedim şiirlerde şarkılarda

Gerçek adın bir fısıltı gibi kaldı ağızlarda dudaklarda

Çatlar yüreğim bir nar gibi o sırrı anar da

Avunurum doğumundan gelen muştulu armağanlarla

Melekler gökten geldi armağanlarla

Ve bir bahar günü doğdun sen

Bir bahar günü doğdun sen

Baharın ta kendisi oldun sen

Şimdi her baharda doğan çocuklarla

Sen en aşılmaz boya tenlerinde saçlarında

Sen görünür görünmez ufuklarda

Karlar erir erir kaçar kaçar da

Gökler yağmur biçiminde güler ağlar ağlar da

Güneş öğünerek yansır yansır da sularda

Gelirsin her baharda

Bir diriliş gibi ölü dünyaya

Ölüler gölgenden ateş ala ala

Ekilip biçilip yankı yapa yapa

Yaz sıcaklığından arta arta

Birer birer çıktılar gönlümüzün aynasına tarlasına

Ki bir bahar günü doğdun sen

Güller dönüştüler yatak çarşaflarına

Leylaklar yaklaştılar korka korka

Nergisler benliğimizin ortasından baka

Gelip fon oldular insanın

Bir kere daha

Sende yeniden yaratılışına

Bir bahar hali yaratışına

Bir bahar günü doğdun sen

Baharın ta kendisi oldun sen

II.

Sonbahar benim ölümüm kırmızı kırmızı yanışım karaağaçlarda

Senin ak doğumunu daha çok ortaya koymak için

Toplayıp gelişim güzü bütün sarılarımla loşluklarımla

Çürüyen solan evrenin karşı koyuşu

Senin baharda doğusunun anısına

Ah o ne sıtmadır güneşteki sıtma baharda

Her an senin doğumun yaşamaktan gelen

Ve güzün güneşte bir kuruyuş bir dağılma

Benim ölümümden gelen haykırış ve ağlayışlarla

Bir ömür boyu oldum salt ölüm kemiği

Parlamak için senin doğumundan gelen fosforlarla

Eve girmekte geç kalan çocuklar görecektir geceleri

Aşk baharının sessiz direnişini yanıp duran ışıklarda

Yaz güneşi biriktirdi biriktirdi

Sonbahar yapraklarda delirdi

Kış derin çizgileriyle devrildi

Bahar gül tanklarıyla çiçek çağlayanlarıyla belirdi

Ve bir bahar günü doğdun sen

SEZAİ KARAKOÇ

var mısın,yok musun?

bir kez olsun gözlerine dilediğimce bakabilsem keşke.. anlar mıyım içindeki derin anlamları bilmiyorum sadece gözlerine bakmak istiyorum. gözlerine bakınca içimdekileride anlamlandırabilirim böylece..

hem çok yakın gibisin,gel desem gelecek kal desem kalacak gibi.. hemde çok uzak.. hiç sesimi duymayacak gibi..

artık duy beni!

seni istiyorum..

yanında olmak,sesini duymak ve gözlerine bakabilmek..

ne olur bişeyler söyle,ne olursa olsun!

var mısın,yok musun?

Aynı anda oluyor bunlar..

Ne çok asfalt dökülse de yollara,bir kız düşer yine de kötü yola
biri sevgilisini düşünür hayatın anlamı gibi
genelevde bir adam genel bir kadına tüm cevaplar biraz da kendisine çıkıyorken "buraya nasıl düştün" diye sorar
meşhur ve yabancı isimli vitrinleri kapıcı kızları temizler geceleri
"böyle gelmiş,böyle gider" der biri
"takdir-i ilahi" leyerek kafasıyla onaylar onu bir diğeri
fakat asıl denge ise hep başka birileri..
birinin hayal gücü zengindir ama hiçtir,biri hayal kurmaya da adam tutar doğuştan zengindir
biri zayıf alırken matematik dersinde,ay sonunu hesaplar zayıf veren biri de
biri boş vakitlerinde su sporu yapar,birinin dolu vakitlerinde bile evi su basar
biri bir türlü anlam veremez bunca yıl bedavaya dünyanın enayi gibi dönüp durmasına..
birinin evine hırsız girer diğerininkine polis
biri çöpte ekmek ararken çöpten heykel yapar bir diğeri
biri bir lokantada asgari ücret kadar bahşiş bırakırken garsona
biri hapisten çıkar tam on sekiz yıl sonra
haberlere konu olsun diye kendini yakar bir diğeri
"herkes benim gibi olsa dünya cennet olurdu" diye düşünür bir diğeri
birinin doğumgünü olur şimdi birinin nikahı birinin sünnet düğünü
biri ölüm döşeğindeyken hamile kalır bir diğeri
biri akşamdan kalmadır akşamın haberi olmasa da o 'biri'nden
biri 'hayat pahalı' der günde yüz elli kişi ölürken
biri sur dibinde at keser,biri beyaz atlı prens bekler
kediden kokoreç yapar bir diğeri
fakirlik dünyada o kadar zengindir ki açlık ingilizceden bile en birinci lisandır
adları değişik olsa da hep aynı gün yaşanır sanki
biri hep geç kalıyorken erken gider hep başka biri
biri kaybediyorken kazanır hep bir diğeri
insan toprağa dönüşür,toprak çiçeğe
biri birine verir o çiçeği
sevişirler

hayat sürer gider böylece bildiği gibi..

Met-Üst