...

Gunes seni hatirlattigi icin guzeldi,
Sen varken icimde ben hic usumedim ki..

Bitti..

En Güzel Hikayem

Kulaklarım patlıyor sessizliğinden
yorgunluğundan ölüyorum
sinekler yapışıyor vücuduma, gitmiyorlar
yayılıyor kanları,vurduğumda
denizi araladım geçtim bir aşktan
attım kum torbalarımı
döktüm yapraklarımı
ama sanki uzandın tenime, hissettim
terim aktı parmak aralarından
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
kanım hızlanıyor bazen damarlarımda
kan çanaklarım aynada levham boynumda
bir yapbozu tamamlarken bakıyorum
büyük parçam eksik kalbin olduğu
bazen bir vücudu sarıyorum
banıp parmağımı, tadına bakıp
gözümü sevmeye karartıp
yapamıyorum
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
acı bir tat kalıyor ağzımda
bazen yutup unutup
bazen tükürüyorum
bazen ayılıp uyanıp bir nefesle yanımda
adı yok, sırtı var, bana dönük, bükük
soğuğa çeviriyorum suyu ağlıyorum
bakıp içime ayılamayıp anlıyamıyorum
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
derimin altında başarılı ayrılık notları
yazılmış çöpe atılmış intihar mektupları
vuruyorum sokaklara bedenimi, hayallere
hayatımı yine omuzlarıma
acımı alsınlar diye sığınıp
kurtaracak kadınlara 15 dakika
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen

bitti zor oldu ama bitti
yapamadım benim başka bir kalbi
bedenin zayıftı kalbin güçlüydü belki
haritası ama çok silikti
sert bir şeydi iliklerimde aşk
dayandım, ittim, sığmadı, kanırmadı girmedi
ama sıktım pis kanı
akıttım yaramdan
iyileştirmeye yaladım geçmişti sanki
soktum neşteri göğsüme
inanmaya halim kalmadı diye
bitti zor oldu ama bitti
bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen

korkma bilirim acıyı tedaviyi
imkansızlığın kekremsi tadını
dün insanlara baktım kendi kirli camımdan
terkedilmişler çoktan yaradan tarafından

ben kesilene kadar yüzdüm
ama görünmeyince karan
bıraktım kendimi battim bir taş gibi
yanmıştı çizilmişti ama
seyrettim ağlayarak sabredip
çok sevdiğim bir filmi
artık yalnız senin için üzülüyorum
bitti, bitti zor oldu ama bitti

benim de zaten hiç gücüm yok, yüzüm yok
hiç umudum yok
ama bil ki farklı bir hayaldi
işkenceydi bazen, bazen çok güzeldi
ama anlıyorum sesinden
kurtulmuşsun sen
nokta konmuş, bitmiş
en güzel hikayem


Teoman & Şebnem Ferah

Yürüyorum

Koyu bir kederdeyim

Bir gecenin tam ortasında

Bir yağmurun en dolusunda

Ölüme yenik

Ölüme tutsak

Elim ayağım çıplak

Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum

Tanımadığım bir yerdeyim

Adımdan çok uzakta
Belki kötü bir tuzakta

Patlamaya hazır mayın misali

Fena halde beklemekteyim

İçim zehir zemberek

Bilmem ki yaşamak mı yoksa ölmek mi gerek

Yok, yok aslında bu değildi benim düşündüğüm

Kendime şaşmaktayım

Deniz uzak, yolum kördüğüm

Kendimle savaşmaktayım

Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum

Vahim bir yalnızlıktayım

Rüzgarda bahar gülü gibi savruluyorum

Dudaklarımda asi bir küheylan çığlığı

Yıldız alacasında görünmez böceklerin belli belirsiz ıslığı

Ah,ah kim bilir bu kaçıncı yanılgım

Bilmem ki nasıl anlatmalıyım

Aklımda,aklımda hani o birini bırakıp diğerine koşan

Ya yanlış anlaşılan ya da bundan hoşlanan

İnce uzun kız çocuğu

Boynunda kendi elimle taktığım küçücük nazar boncuğu

Sırtında da kahverengi gocuğu

Bakışları ürkek, gözlerinde hep aynı buğu

Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum

Karanlık bir aydınlığa çıkmaktayım

Burnumda kokusu, kulağımda beraber gezdiği insanların uğultusu

Azala azala çoğalmaktayım

Benim sanki bu sokakların yürüyen tek yolcusu

Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum

Yürüyorum, arkamda bırakıp yürüyorum

Yürüyorum, yürüyorum, yürüyorum

Kerem Alışık