"Sen" farklıydın..

Ne yaparsam uzaklasır benden?
Ne kadar sacmalarsam sogur?
Ne zamana kadar dayanabilir acaba?

Bu soruların cevaplarını bilmeyi istemedim.. hic bi zaman.. Ama olmadı yine..Yanıltmadın beni.. Sen de "herkes" gibiydin. Anlamak zordu,hala zor..
isterdim ki sorular gelmesin aklıma,aklımı al basımdan,beni al benden..yanılt beni..
isterdim ki "O" farklı,digerleriyle kıyaslamıyorum bile.."O" bambaska.. diyebilseydim senin icin..

Bana gelirken ne oldugunun,kim oldugunun,ne aldıgının,ne verdiginin hic bi önemi yoktu..Sen "vardın" gerisi kolaydı..Sen "farklıydın"..

isterdim ki yargılamasaydın beni sorgusuzca..Dinlemeye,anlamaya calıssaydın..

icimde seninle ilgili ileriye dair ufacık bi umut ısıgı kalsın isterdim..seninle olabilmeyi hayal etmek mesela.. gülmek, aglamak, sadece susmak, gözlerine bakmak isterdim..
Seni isterdim ben..

Aslında "sen" farklıydın.. Farksız olan "ben"dim ve belki de bu yüzden yenildim..