Bu vize son,
bi kaç gün sonra
bu okuldan bir kez daha
çıkıp yine kendimi vuracağım yollara!
Evet, son vize dönemim pazartesi günü başlıyor. Bu defa tırsmıyorum, gelsin sınavlar bildiği gibi!
Malum bahar geldi, bir rahatlık bir kendini bırakma durumu mevcut ki bende bu kadar olur. Her gün bi diğer günden hareketli geçiyo ama şimdi hiç biri aklıma gelmiyor. Tüm hareket okulda gerçekleşiyo tabii..
Es'le bi öyleyiz bi böyle.. bazen kızıyorum ona beni anlamaya çalışmadığını düşünerekten ama elinden geleni yapıyo bunu da biliyorum.
Bazen kendimi çok saf hissediyorum hatta bildiğin mal diyelim ve bu bazen bu aralar yerini sık sık'a bırakıyo. Sinir oluyorum kendime dövebilsem iyi bi döverdim herhalde.. İnsanları kırmak istemedikçe daha beter olmak zorundalar mı? Ya da sadece kendisinin problem sahibi olduğunu sanan, hayatın acı sillesini yediğini düşünen insanlar beni bulmak zorundalar mı? var mı yani böyle bi mecburiyet?! sinir oluyorum bu insanlara ve mal gibi davrandığım için kendime..
Sakin kalmalı, takmamalı ve uzak durmalı!
Geçen hafta bir kez daha fark ettim verdiğim hiçbir karardan pişman değilim.
Geride bırakılanlara dönüp bakmadan ilerlemek gerek..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder