Salı, Aralık 09, 2008

A$k iki Perde


Bırak kalsınlar konuldukları yerde acılar,
Bırak yaşandığı kadar yaşansın aramızda sıkışanlar
Sen sadece benden gittin, benim içimden,
Ben sadece olduğum yerde kaldım, gittiğin yerde
Soru sormadan aramızda anlaşılamayanlara yaptığımız yorumlar,
Ve hayatımızı zorlaştıran o tuhaf bakışlar
Bırak kalsınlar
Ne sen varsın evde ne de ben var olsam da yok olduğun yerde,
Şimdi sözlerin bittiği an, yaşananların hatırlandığı an işte
Belki de sen ve ben değildik başrolde!
Garip gelebilir ama ben seni ilk günden beridir sevmiyorum,
Ne zaman aynı odada elimi nereye koyacağımı bilemeden karşında durdum,
O gün sana aşık oldum
Öyle bir duygunun içinde öyle bir değişiyor ki insan,
Kendini anlıyor önce, kendini sevdiğini hatırlıyor,
Replikler gitgide aynı, roller gitgide sıcak
Seyirciler gitgide uyuyor
Biz sadece kendimize oynuyor gibiyiz
Biz sadece kendimize ağlıyor gibiyiz
Bırak aksınlar
İçime akan zehir beni uyandırıyor bir gece vakti
Seni benden ayıran bu zehir utandırıyor beni kendime duyduğum acıma duygusundan!
Bırak acısınlar
Tüm organlarım, tüm duygularım, tüm uykularım
Bırak çürüsünler
Bizim sürdüremediğimizi onlar nasıl sürdürsünler
İşte şimdi kadınlığımın tümünü erkekliğinin tümüne bıraktım, al!
İki doğru hayat, nasıl bir tek yalanla yok olur anlayamadım hala
Ah dedim
Ah, keşke hep tahta bebeklerle oynasaydık,
Büyümeseydik hep cüce kalsaydık,
Yaşadıklarımızın farkında olmadan, bitenleri de hemen yeni başlangıçlarla kapatsaydık
Delindik
Zar gibi, uzun yollar gibi, atmosfer gibi
Çürüdük, sevişirken masada unuttuğumuz elmalar gibi
Kullandıkça paslanan demir korkuluklar gibi
Eridik, dışarıda bırakılan ve kendi kendine bakteri üreten etler gibi
Kokuştuk biz de işte sonunda!
Aşk bize de ilk perdede güzeldi
Aşk bizde de mola vermişti
Seyirciler bir nefes sigara peşinde,
Biz seninle ezberdeyiz replikleri yaşadığımız her yerde, kuliste
Aşk bizde de son perdede bitermiş,
Bitti de!
Aşk hep tek bir sahnede iki perde oynanır,
Oynadık, oyun böyle!..

Çisel Onat

Hiç yorum yok: