Salı, Aralık 09, 2008

Beynelmilel



"it baharı görmüş ama, yediği taşı allah bilir derler ya...bizimki de o hesap...benim canım...biz gevendeyiz, düğüncü. Düğünü eden onlar, sefilliğini çeken biz. Benim anam ben dört yaşındayken rahmete gitti. Sana onun adını verdim...Gülendam...Gülendam dediler mi dağ taş selama dururmuş, güneşe aya siz doğmayın ben doğayım dermiş. Oyle belalı bir güzellik... Kaderin benzemesin, aynı sen... Benim anam açlıktan öldü açlıktan. Açlık belasına aha bu babamla ben çok gurbet düğünü gezdik çok. Bana fistan giydirip beni oynatırdı, bazen de beraber giyer öyle oynardık. Cok sarhoş mezesi olduk çok... Senin o halkın var ya o halkın, onun tokatını ben doğduğum günden beri yiyorum. Benim derdim sen tokat yemeyesin diyedir ama onu da ben sana vurdum... Ben sana daha ne diyeyim ha?.. Ben sana daha ne diyeyim?... "

***
"- Senin kiz arkadasin da vardir simdi üniversitede.
- Yoo.. yoktur. Bunlar kücük burjuva aliskanliklari.. Hem ben artik devrimci oldum.
- Iyi yapmissin vallahi! "

***
"- Ee sey ben sey diyecektim.. Yaw nasil desem; desem sana dert, demesem bana dert. Keske biz seninle ayni evde olsaydik, o zaman ben sana sabahlara kadar kayit yapardim, iste sen de bana kitap okurdun... öyle bilinçlenirdik.."


Cok begendim ben bu filmi!

Hiç yorum yok: